|
چهارشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰
Wednesday 19 May 2021 |
ايران امروز |
|
|
درباره ايران امروز
|
تماس با ايران امروز
|
| صفحه نخست | خبرهای روز | سياست | انديشه | فرهنگ و ادبيات | جامعه | محیط زیست | RSS | |
|
|
سیدعلی صالحیآخرین کلماتِ بازماندهٔ من
|
در مورد خودکشی زنده یاد "غزاله علیزاده" نیز تمام تلاش‌ها برای یافتن شباهت بین مرگ او و صادق هدایت ادامه یافته؛ ولی این نوع برداشت مربوط به زمانی است که هنوز خودکشی هنرمندان ایرانی به این تعداد باورنکردنی نرسیده بود و تنها گزینه موجود همین مقایسه بود.
علی آزاد
اهانت به شاعرِ نامدار محمد فضولی و سایه اقتصادی‌نیا
 |
خبرِ اهانت به شاعر نامدار آذری زبان که به "فضولی" تخلص می‌کرد در یک برنامه‌ی آموزشی در صدا و سیما موجی از واکنش‌ها را برانگیخت. بیشتر واکنش‌ها از جامعه‌ی آذری زبان‌ها بود. در این میان یک واکنش از جنس دیگر بود و تا حدودی مایه‌ی شگفتی.
کامبیز گیلانی
نشان پر اشتیاق زندگی
 |
آفتاب را / از روی مویش / شانه می‌کنم / باران را / از پلک چشم‌اش / بر می‌شویم / باد را / از دست‌اش / می‌چینم / نگاه کنجکاوش را / در پاسخی مبهم / می‌پیچم / و / پایش را از / انتظار باز می‌ستانم.
میرمجید عمرانی
نگاهِ جهان۟پهلوانِ شاهنامه به قدرت
 |
راستی آبشخور بینش و کنش آزادیخواهان و آرمان‌گرایان امروز تا چه مایه بینش و کنش پیشینیان‌شان است؟ و تا چه مایه آدمی با گذر سده‌ها با سرشت و منش و جان و روان و زبانِ درون کام خود بیگانه شده؟ نگاهی با هم بیندازیم به رویدادی از شاهنامه:
اردلان سرفراز
وطن فروشان
 |
آی ای وطن فروشان / ای ما و من فروشان / ای تاجران مذهب / جهل و کفن فروشان / دیروز که می‌گفتید، عربده می‌کشیدید / بر سر در بناها، با فخر می‌نوشتید / نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی! / خود را کنون ببینید، چه پست و چه حقیرید / در پیشگاه تاریخ، از شرمتان بمیرید
جمشید شیرانی
"گفتاری پیرامون مرگ مدنی"
من یک شبح هستم
 |
می‌گویند مرگ با زندگی زاده شده است. این گفته تا آن جا که ما می‌دانیم درباره موجوداتِ چند یاخته‌ای کاملاً به اثبات رسیده است. امّا آن چه ما به عنوانِ مرگ می‌شناسیم همیشه معنای تمام شمولی نداشته و مفهوم آن دایم در حال تحول و تکوینی ناهمگون بوده است.
کامبیز گیلانی
فصلی آن سوی این نسل
|
هنوز / به آخر نرسیده است / کار نسلی / که همچنان می‌سوزد / در هیاهو. / نسلی / که در پیچش حرفهای پوشالی / چون برگ خزان می‌ریزد / و / می‌رود که فراموش شود. /...
جواد پارسای
اینک زمانه نو شد
 |
زمانۀ نو را سخنی نو باید / ققنوس را خبر کنید، / در سرزمینمان، هنگام پرزدن فرارسیده است، ققنوس، / دیریست که با همت بلند جوانان، / فریاد اعتراض به هر کوی و بوم ایرانشهر / سایه گسترده است / با این بهار تازه، درین آغاز / جانت پراز ترنم و شور و ترانه باد! / در سرزمین من ایران، موسیقیات که زیروبم نبض زندگیست / پژواک دادخواهی اهل زمانه باد! / نبض زمانه را که چنین خوش نواختهایم / تا جاودان، زمانۀ ما را نشانه باد!
علی آزاد
درنگی بر ۸ مارس روز جهانی زن
گفتوگوی
 |
- من زنم / پاره‌ی تن‌اَم / نیمه، نه! / وجودم و / انسان! / - من نیز / پاره‌ای از وجودم / پذیرای توام / درهم تنیده، /انسانم. /...
جواد موسوی خوزستانی
قصه نویسی مدرن و زبان عامیانه
 |
«…تا کی الفاظ بی‌معنی می‌سازید، مردم چقدر باید زجر بکشند تا بفهمند چه نوع جفنگ خواسته‌اید بگویید؟ «شهبازِ بلندپرواز طبع» کدام است؟ «دوشیزه‌کلام» چه معنی دارد؟ چرا مطلب را طوری ادا نمی‌کنید که هم شما از گفتار خود چیزی بفهمید و هم بر علمِ شنونده نکته‌ای بیفزاید؟...»
جمشید شیرانی
سوگنامه عباس دریسی
یادی از نگارگر
 |
عباس دریسی یک هنرمند به معنی واقعی آن واژه بود و نگاهش به جهان هنرمندانه بود. نقاشی می‌کرد، مجسمه می‌ساخت، طراح گرافیک بود، ساز می‌زد و به اطرافیانش عشق به زندگی و زیبایی می‌بخشید. خانه‌اش را مهمان‌سرای دریسی می‌نامیدند و دایم از دوست و بیگانه پذیرایی می‌کرد. جدایی از مردم برایش امکان‌پذیر نبود و عاقبت جان را در همان راه داد.
جلال سرفراز
ماجرای برخی “آتش افروزی”های ما روزنامه‌نگاران
 |
دوستم فریدون والی‌پور، که قبلن توده‌ای، و در آن زمان مشروطه‌طلب شده بود، زنگ زد که آقای داریوش همایون در برلین است، و می‌خواهد شما را ببیند. عجب! ایشان با من چه کاری دارند؟ به چه مناسبتی؟ یادم آمد که در سال ۵۷ یادداشتی نوشته بودم، در اعتراض به سانسور مطبوعات، که به ایشان هم، که در آن زمان وزیر اطلاعات و جهانگردی بود، بَرمی‌خورد.
ایرج سروآزاد
دختری جوان
 |